❖ زمانی که نوبت حجره علی و بچه‌های حجرشون می‌شد که شام درست کنند ؛

علی می‌رفت و عدس می‌گرفت و عدسی درست می‌کرد ...

بهش می‌گفتم: 【 چرا عدسی آخــه ؟؟!!

این همه غذای دیگه هستش که میتونی درست کنی و بچـه‌ها بخورن 】

بهم گفت: 【 سید عدسی اشکِ چشـــم رو زیاد میکنه ...

منم براتون عدسی درست میکنم تا اشک چشمتـون زیاد بشه

و برای آقـا ابـاعبــدالله گریه کنید ...

شاید منم یه ثوابــی ببرم با درست کردنش !! 】

بعدش به شوخی میگفت:

【 بخورید دست پخت من هیچ جای دنیا پیدا نمیشه ها !!! 】

✔ راست می‌گفت!

دست پختش هیچ جای دنیا پیدا نمیشد ...

┘◄ دست پختی که همراه با عشق و معرفت به معصومین(علیهم السلام) بود.